رحیم علی‌آبادی( - 1321)
کشتی فرنگی
برنده نشان نقره بازیهای المپیک 1972
رحیم علی‌آبادی در روز دوم فروردین ماه 1321 در اردبیل به دنیا آمد. خانواده‌اش پس ازتولد او به تهران مهاجرت کردند و وی در محله باغ فردوس خیابان مولوی تهران دوران طفولیت و نوجوانی را گذراند. او در همین محله به مدرسه رفت. پهلوان تختی در خانی‌آباد و تقریبا یک ایستگاه اتوبوس بالاتر از خانه مسکونی رحیم زندگی می‌کرد و رحیم از همان بچگی درباره تختی و قهرمانی‌های او از بچه‌های محل حکایت‌ها می‌شنید و برای تماشا و دیدن او به خانی‌آباد می‌رفت.
رحیم مدرسه ابتدایی را که تمام کرد. برای ادامه تحصیل به دبیرستان رفت و در همان محله خود در یک کارگاه تراش کاری اصول اولیه این صنعت را آموخت. او از طریق یکی ازهمکاران تراش کار خود به ام حسن یگانه که از دوستان مرحوم تختی بود با پهلوان آشنا شد. هم محله تختی، به عشق سفر و قهرمانی روی تشک رفت.
تختی یک نمونه و سرمشق بود
رحیم می‌گوید:«وقتی آقا تختی را می‌دیدم که به مسابقات می‌رود و قهرمان و صاحب مدال می‌شود، پیش خودم می‌گفتم خوش به حال او و اعضای تیم ملی که به سفر خارج می‌روند و قهرمان برمی‌گردند! همیشه آرزو داشتم روزی بیاید که من هم کشتی‌گیر شوم، به مسافرت بروم و با مدال قهرمانی به ایران مراجعت نمایم. خوشبختانه همین طور هم شد...»!
اتفاقات ناگواری که مسیر رحیم‌را تغییر داد
در یکی از روزهای تمرین، حادثه‌ای برای علی‌آبادی اتفاق افتاد که بسیار ناراحت کننده بود و در مسیر زندگی ورزشی او با این اتفاق، تغییر کرد. شاید دست تقدیر چنین رقم زده بود. جریان را خود رحیم به شرح زیر تعریف کرده است:«... داستان از این قرار بود که یک روز در حین تمرین در سالن پذیرایی فرمانفرمائیان، که آن موقع در اختیار باشگاه پولاد قرار گرفته بود من کنار تشک پنبه‌ای باشگاه نشسته بودم که ناگهان آقای علیرضا زیبا،که آن وقت در دسته 74 کیلوگرم کشتی می‌گرفت و اینک هم جزو پیش کسوت‌ها کشتی می‌گرد. روی پای من غلتید. چون بدنم و عضلاتم گرم بود. سنگینی ضربه را کمتر حس کردم اما ناگهان متوجه شدم قادر به حرکت دادن پایم نیستم. در واقع استخوان پایم شکسته بود. در بیمارستان با تزریق مسکن از شدت درد کاستند و جراح پایم را گچ گرفت. 9 ماه پایم در گچ بود و وقتی گچ را باز کردند و ناراحتی‌ام اتمام یافت. مجددا برای تمرین رفتم، در اینجا بود که آقای مهرآموز(حسینقلی) مربی‌ام که مرد بسیار زحمت‌کش و با تجربه‌ای بود مرا از ادامه کشتی آزاد منع کرد و لذا تصمیم گرفتم نزد آقای پذیرایی که نخستین مدال کشتی فرنگی را در المپیک 1960 رم برای ایران به دست آورده بود، بروم و زیر نظر او کشتی فرهنگی را تمرین کنم. این بود ماجرایی که منجر به تغییر رشته من در کشتی شد.
نشان برنز جام پادوینی
در اوایل سال 1970 ایران با پنج کشتی‌گیر فرنگی، در مسابقه‌های بین‌المللی جام پادوینی در رستف شوروی شرکت کرد و رحیم علی آبادی در دسته 28 کیلوگرم به نشان برنز دست یافت.
قهرمانی مجدد در کشور، قبل از نشان المپیک مونیخ
قبل از موفقیت در بازیهای المپیک مونیخ، که رحیم دومین نشان المپیک ایران را از کشتی فرنگی صاحب شد. او با علاقه بیشتر به تمرینات ادامه داد تا در مسابقه‌های قهرمانی کشور بر حریفان خود در دسته 28 کیلوگرم فایق آمد. در سال 1351 در مسابقات قهرمانی کشور در تهران، رحیم با پیروزی بر حریفانی چون علی جعفری از مازندران و محمود مهدی‌زاده از خراسان بر کرسی اول قهرمانی قرار گرفت.شکست رحیم در مسابقه‌های جهانی صوفیه در سال 1351، درس خوبی به او داد تا در بازی‌ها المپیک مونیخ با دقت و تمرکز بیشتری به مصاف حریفان کار ا روپایی برود.
با امتیازترین کشتی‌گیر فرنگی کار ایران در المپیک
بالاخره رحیم علی‌آبادی با تلاش فراوان، خود را به عضویت در تیم کشتی فرنگی ایران، اعزامی به المپیک مونیخ رساند. مسابقه کشتی فرنگی بازیهای مونیخ شروع شده بود
نظر به اهمیت مسابقه‌های دسته 48 کیلوگرم کشتی فرنگی بازیهای مونیخ که طی آن مرغوب‌ترین نشان المپیک ایران در این رشته به دست آمده است، به شرح کوتاهی از جریان این مسابقه‌ها می‌پردازیم.
شرکت کنندگان در این دسته بیست نفر بودند. رحیم هفت کشتی برگزارکرد. ابتدا دو مسابقه را با ضربه فنی در مقابل حضیر سازی ازتونس و حبیب دلیمی از تانزانیا، برنده شد و رامیو هیروونت فنلاندی را با 5/3 امتیاز در مقابل نیم امتیاز مغلوب کرد وهمان‌طور که خود گفته است، نتیجه مسابقه بعدی را به حریف ژاپنی، با امتیاز واگذار کرد؛ ولی با حریف بعدی، انگلوف بلغاری، پس از دو دقیقه، با ضربه فنی برنده شد. تا اینجا نمرات منفی رحیم با وجود یک باخت، به پنج رسید و در دور هفتم به مصاف استفن برسیانو از رومانی رفت که پنج ضربه فنی داشت و دری شسل از آلمان شرقی را با امتیاز برده بود. رحیم برای کسب نشان طلا فقط یک شانس داشت که برسیانو را ضربه فنی کند، اما تلاس او درمقابل این حریف واقعا فنی و کهنه‌کار بی‌نتیجه ماند و مسابقه با امتیاز به نفع برسیانو تمام شد.
عناوین و افتخارات رحیم علی‌ابادی
بازیهای المپیک
1972 مونیخ،آلمان نشان نقره(دسته 48 کیلوگرم)
مسابقات جهانی
1969 ماردل پلاتا، آرژانتین نشان نقره(دسته 48 کیلوگرم)
1970 ادمونتون ،کانادا رتبه پنجم(دسته 48 کیلوگرم)
1971 صوفیه، بلغارستان امتیازی کسب نکرد
1973 تهران نشان برنز (دسته 48 کیلوگرم)
بازیهای آسیایی
1974 تهران نشان طلا(دسته 48 کیلوگرم)
جام‌های بین‌المللی
1971رستف، شوروی نشان برنز(دسته 48 کیلوگرم)(جام پادوینی)
1972 مینسک، شوروی نشان نقره(دسته 48 کیلوگرم)(جام پادوینی)
1973 تفلیس،شوروی نشان نقره(دسته 48 کیلوگرم)(جام گیوی کارتوزیا)
1973 صوفیه، بلغارستان امتیازی کسب نکرد(جام نیکلا پتروف)
1974 کازابلانکا، مراکش نشان طلا(دسته 48 کیلوگرم)(جام سلطان محمد)
1974 ورشو، لهستان نشانی کسب نکرد (جام کاتوویک)