عبدالله موحد اردبیلی (1318)
دارنده نشان طلای بازی‌های المپیک 1968
مجتبی فضلی‌زاده، معلم منضبط و سخت‌گیر اردبیلی‌تبار بود که پس از مدتی به بابلسر منتقل گردید. او در اوایل سال 1300، با خانمی از اهالی بندر انزلی ازدواج کرد و در سال 1304، نحستین فرزند آنها،‌به نام ابوالفضل، به دنیا آمد. پس از آن،‌مجتبی و همسرش صاحب هفت فرزند( 6 پسر و یک دختر) دیگر شدند.
وقتی مقرر گشت همه مردم ایران صاحب شناسنامه شوند، مجتبی فضلی‌زاده نام خود را به موحد اردبیلی تغییر داد. در سال 1318، در بابلسر، عبدالله پا به عرصه وجود نهاد. او وقتی چهار ساله بود پدرش را از دست داد. مجتبی موحد اردبیلی در میان سالی درگذشت. او از ابوالفضل و یگانه خواهرش خواست تا تحصیلات خود را با وجود تمام گرفتاری‌ها ‌ادامه دهند.
موحدی در خصوص ورود خود به ورزش می گوید:در دورانی که والیبال بازی می‌کردم، با محمد درانی(از خدمتگزاران بی‌توقع رشته والیبال و ناشنوایان)آشنا شدم. او مرا تشویق کرد به عضویت باشگاه شاهین درآیم، ولی من تمرین درمدرسه مروی و شرکت در مسابقه‌های آموزشگاهی را کافی می‌دانستم. روزی به او گفتم من زیاد بلند قد نیستم و فکر نمی‌کنم به درد باشگاه‌هایی که تیم‌های حرفه‌ای بسکتبال و والیبال دارند بخورم  به همین دلیل باید تصمیم دیگری بگیرم.
وی در ادامه خاطرات خود می گوید:
«در سال 1338، در تیم آموزشگاههای تهران، در مسابقه‌های قهرمانی کشور شرکت کرده و دوم شدیم. از آن مسابقه‌ها که برگشتیم، برادر مهدی، مرا تشویق کرد در رشته‌ کشتی به ورزش ادامه دهم. من هم قبول کردم و به اتفاق به باشگاه تهران جوان، به مدیریت استاد حسین فکری، واقع در خیابان ژاله قدیم واقع در ایستگاه بهنام رفتیم و بعد از یک سال تمرین، در مسابقه‌های انتخابی برای حضور در بازی های المپیک 1960 رم، شرکت کردم.
آسیایی، المپیک،‌جهانی
عبدالله موحد در سه المپیک 1962 توکیو، 1968 مکزیکوسیتی و 1972 مونیخ شرکت داشت. محمود نامجو، عباس زند، مهدی یعقوبی و منصور مهدی‌زاده، قبل از عبدالله موحد و یاهمراه او، در سه بازی المپیک شرکت داشته‌اند.
نخستین المپیک
موحد در بازی‌های المپیک 1964، پنج بار روی تشک رفت و کنت استیونسن انگلیسی، سیدنی مارش اسرتالیایی و چونگ دونگ گوو از خلق کره را باامتیاز مغلوب ساخت. در دور چهارم، با هوری یوچی به تساوی رسید و همین نتیجه را با اینو ولچف بلغاری به دست آورد. در اینجا، نمره های منفی موحد، با سه برد و دو مساوی، به هفت رسید و از صعود برای مسابقه نهایی و کسب نشان طلا بازماند. ولچف با همین نتیجه، نشان طلا را از کف موحد خارج کرد. بدتر از این، کلاوس روست از آلمان غربی، به لطف قرعه و برخورداری از یک استراحت در شرایطی به قهرمانان کره و بلغاری باخته بود، به راحتی به نشان نقره دست یافت.

تداوم  موفقیت ها
عبدالله موحد در سال 1963 به عضویت تیم ملی ایران درآمد و در همان سال برای نخستین بار ،‌در مسابقه‌های جهانی صوفیه(بلغارستان) در دسته 70 کیلوگرم به روی صحنه رفت. در رقابت‌های این گروه، اکثر قهرمانان مشهور جهان شرکت داشتند. این نخستین حضور و تجربه موحد 23 ساله،‌در مسابقه‌های جهانی بود. در این مسابقه‌ها، او موفق به صعود بر کرسی قهرمانی نشد و با کشتی‌گیر معروف بلغاری، اینو ولچف، رتبه ششم مسابقه را تقسیم کردند.
در مسابقه جهانی بعدی، که در سال 1965 در منچستر انگلستان برگزار شد، موحد به همراه سیف‌پور و مهدی زاده، موفق به کسب نشان طلا شد و تمام بزرگان این دسته، نظیر بریاشویلی، ولچف،‌محمود آتالای و هوری یوچی را به زیر کشید و بر سکوی قهرمانی ایستاد. موحد درمسابقه‌های جهانی 1966 تولیدو، مسابقه‌های جهانی 1967 دهلی‌نو، مسابقه‌های جهانی 1969 ماردل پلاتا، و مسابقه‌های جهانی 1970 ادمونتون، به طور متوالی برسکوی اول قهرمانی جهان ایستاد.

طلاهای جهانی
در تاریخ پنجاه و پنج ساله ورزش قهرمانی ایران و در عرصه گیتی، هیچ نام‌آوری در کشتی موفق به کسب پنج نشان زرین،آن هم بدون وقفه نشده است. آن توفیق را عبدالله موحد با بهره‌گیری از تمام خصوصیات و امتیازات جمعی، روحی ، فناوری و رزم آوری خود به دست آورده است.
این موفقیت بی‌نظیر، در شرایط زمانی ویژه‌ای نصیب عبدالله موحد شده است که در دسته‌های 68 تا 70 کیلویی، میانگین وزن بدنی مردان جهان، نام‌آورانی جوان اینو ولچف بلغاری که در کسب موفقیت‌های جهانی و المپیک دست کمی از موحد ندارد، بریا شویلی و خوخاشویلی از شوروی، هوری یوچی و ساتو از ژاپن، محمود آتالای و اگرالی از ترکیه، یوسینف بلغاری و بابی(یابرت) داگلاس آمریکایی هر کدام مدعی کسب عنوان قهرمانی جهان و المپیک بوده‌اند و در مقابل عبدالله به آسانی نتیجه پیکار را واگذار نکرده‌اند.
حال که صحبت از  این نام‌آوران است بهتر است یادآور شویم که اینان پا به پای موحد، از پردوام‌ترین قهرمانان کشتی در اروپا،‌جهان و بازی‌های المپیک بوده‌اند مثلا اینو ولچف یازده سال در مسابقه‌های مختلف به طور متوالی شرکت داشت.
دو طلای آسیایی
در سال 1966، در پنجمین دوره بازی‌های آسیایی که در بانکوک برگزار شد. تیم کشتی آزاد ایران صاحب سه نشان طلا گردید. موحد که در آن سال، در اوج قهرمانی کشتی جهان موفق شد تمام حریفان خود را از پای درآورد و به کسب نشان بازی‌های آسیایی، از نوع مرغوب آن نایل شود.
1-عبدالله موحد
2-توبیتا یوشی‌هارو (ژاپن)
3-اودی چاند(هندوستان)
دومین نشان طلای موحد از بازی‌های آسیایی، در سال 1970 باز هم در بانکوک به دست آمد . او توانست بر کلیه حریفان خود غلبه کرده و با حریف ژاپنی مساوی شود و مجددا بر بام قهرمانی قرار گیرد.
1-عبدالله موحد اردبیلی
2-کی‌متووادا(ژاپن)
3-روم پراکاش(هندوستان).
چنان که در جدول برندگان نشان‌های کشتی دسته سبک وزن، ملاحظه می‌شود،‌در هر دو بازی 1966 و 1970 حریفان موحد از ژاپن و هندوستان هستند که در طرفین او روی سکوی قهرمانی قرار دارند.

عناوین و افتخارات عبدالله موحد اردبیلی
دارنده نشان طلای بازی‌های المپیک 1968
پرچمدار ایران در مراسم گشایش بازی‌های آسیایی 1970
برنده پنج نشان طلای مسابقات جهانی 1965، 1966، 1967، 1969 و 1970
برنده دو نشان طلای بازی‌های آسیایی 1966 و 1970

بازی‌های المپیک
1964 توکیو،‌ژاپن رتبه پنجم(سته 48 کیلوگرم)
1968 مکزیکوسیتی، مکزیک  نشان طلا(دسته 68 کیلوگرم)
1972مونیخ،‌آلمان به علت ضرب دیدگی به مسابقه‌ها ادامه نداد.
مسابقات جهانی
1962 تولیدو، آمریکا  ذخیره(دسته 68 کیلوگرم)
1963 صوفیه، بلغارستان  رتبه مشترک ششم(دسته 78 کیلوگرم)
1965 منچستر، انگلستان   نشان طلا(دسته 68 کیلوگرم)
1966 تولیدو، آمریکا   نشان طلا(دسته 68 کیلوگرم)
1967 دهلی‌نو، هندوستان  نشان طلا(دسته 68 کیلوگرم)
1969ماردل پلانا، آرژانتین  نشان طلا(68 کیلوگرم)
1970 ادمونتون، کانادا نشان طلا(دسته 68 کیلوگرم)
1971 صوفیه، بلغارستان رتبه چهارم(دسته 68 کیلوگرم)
بازی‌های آسیایی
1966 بانکوک، تایلند نشان طلا(دسته چهارم)
1970 بانکوک، تایلند  نشان طلا(دسته چهارم)
جام‌های بین‌المللی
1961 تفلیس، شوروی نشان نقره(دسته چهارم)
1961 تهران  نشان طلا(دسته چهارم)
1962 تفلیس، شوروی نشان طلا(دسته چهارم)
مسابقات قهرمانی ایران
1339رشت نشان نقره(دسته سوم)
1340 تهران نشان نقره(دسته سوم)
1343تهران نشان طلا(دسته چهارم)